Tuesday, March 5, 2013

TBC, Liberty and Alfa Bank

სააკაშვილი გამოხატავს „სინანულს“ რაღაცის „არასწორად თქმის“ გამო


2013.03.04 02:13
TBC ბანკი დაLiberty ბანკი რუსულ ბანკებს უნდა მიჰყიდონ: მართლა? გასულ კვირას საქართველოში საინტერესო ინფორმაციამ გაიჟღერა. არჩევნებში დამარცხებულმა პრეზიდენტმა სააკაშვილმა განაცხადა, რომ TBCბანკი და Libertyბანკი მალე რუსული ბანკების საკუთრება გახდებოდა, თუმცა მალევე Liberty ბანკმა Facebook-ის გვერდზე გამოქვეყნა განცხადება, რომელშიც ნათქვამია, რომ გავრცელებული ინფორმაცია სიმართლეს არ შეესაბამებოდა. მოგვიანებით TBC ბანკმა იგივე გაიმეორა. ეს იყო სააკაშვილის უცნაური შეცდომა, რომლის ინტერესშიც რატომღაც შედის მსგავსი ხმების გავრცელება. როდესაც პრეს კონფერენციის ბოლოს სააკაშვილს აცნობეს, რომ ბანკებმა ინფორმაციის უარყვეს, მან განაცხადა, რომ ის იქნებოდა მოხარული თუკი მისი ინფორმაცია აღმოჩნდებოდა მცდარი, თუმცა მაინც დასძინა, რომ ეს ინფორმაცია რეალური იყო, რომელიც მან ეროვნული ბანკისგან მიიღო. რა თქმა უნდა პრეზიდენტი დარწმუნებული იყო ამ ამბის სიმართლეში, ვინაიდან იგი მისი უახლოესი მეგობრების მიერ იყო ინფორმირებული. მოგვიანებით TBCბანკმა განაცხადა: „საქართველოს პრეზიდენტმა ახლახანს გააკეთა სატელევიზიო განცხადება, თითქოს რუსეთის უმსხვილესმა ბანკმა „Alfa“–მ შეისყიდა TBC ბანკის აქციები, ჩვენ გვინდა ოფიციალურად განვაცხადოთ, რომ არანაირი მოლაპარაკებები რუსულ ან ნებისმიერი სხვა ბანკებთან არ მიმდინარეობს და მსგავსი არც უახლოეს მომავალშია მოსალოდნელი.“
მიშა სულაც არ არის სულელი, უბრალოდ მას სურს თავი ყველაზე „ანტი-რუსულ“
ადამიანად წარმოაჩინოს, რაც მისი აზრით საზოგადოების მხარდაჭერას მოუტანს
და დაეხმარება კვლავ დაიბრუნოს ძალაუფლება, რომელიც მან ოქტომბერში
გამართული არჩევნების შედეგად დაკარგა, ამის განხორციელებას კი იგი
ახლანდელი მთვრობის ხალხის თვალში კრემლის დივიზიის წარმომადგენლად
წარმოჩენით ცდილობს. მას აღარ აქვს პრეტენზია იყოს საქართველოს და
ქართველი ხალხის პრეზიდენტი და ყველაფერს აკეთებს რათა „კოჰაბიტაცია“
განახორციელოს ახლანდელ მთვრობასთან, რომელიც ქართველმა ხალხმა
სააკაშვილის ნების საწინააღმდეგოდ აირჩია.

დამარხული საიდუმლოებები
TBC ყველაზე სოლიდურ და უსაფრთხო ბანკად მოიაზრება საქართველოში, თუმცა ის
მაინც საიდუმლოებითაა მოცული და არავის სურს მათი გამომჟღავნება, ვინაიდან
ეს მისი მფარველებისათვის დიდი დარტყმა იქნება, მაგრამ თუ საქართველოს
ნამდვილად სურს დემოკრატია, მაშინ მან შესაბამის ინსტიტუციებს ადრე თუ
გვიან ყველაფერზე პასუხი უნდა მოკითხოს. ერთ-ერთი საკითხი, რომელიც დღესაც დგას არის ბადრი პატარკაციშვილისა და
ჯორჯ სოროსის საქმე. რა იყიდა სოროსმა ბანკში და შემდეგ რა გამოისყიდა?
ან რატომ იყიდა პატარკაციშვილმა ის , რაც სოროსმა გაყიდა? თავის დროზე
ამბობდნენ, რომ თითქოს ეს ტრანსაქციები იმ დროინდელ Sistema-სთან, რუსულ
საგამოძებო სამსახურთან და რუსულ და აღმოსავლურ ბანკებთან იყო კავშირში.
Sistema-ს მთვარი მენეჯერი პასუხს აგებდა საქართველოსთან დაკავშირებულ
საბანკო სექტორზე ,მას შესწავლილი ჰქონდა ფინანსები ამერიკაში და ზოგჯერ
მუშაობდა კიდეც ამერიკულ ბანკებთან. ამ პიროვნებას მოსკოვის ყოფილ მერთან
იური ლუჟკოვთანაც ჰქონდა გარკვეული კავშირები .

აუცილებელი გავიაზროთ რა გავლენა იქონია პრეზიდენტ შევარდნაძის გადაყენებამ რუსეთის გავლენის სფეროებზე (პოლიტიკაში, ბიზნესში, საგამომძიებლო და სპეციალურ სამსახურებში), ის თუ რაოდენ მაღალ ინსტიტუციონალიზებული იყო ეს კავშირები, რომლებიც ამასთანავე დაკავშრებულნი იყვნენ ორგანიზებულ დანაშაულებთან. ზოგიერთი მათგანი კვლავ განაგრძობდა ვარდების რევოლუცის შემდგომ მოსულ მთვრობასთან თანამშრომლობას, თუმცა ამასთნავე ისინი საკუთარ ძალებსაც იმაგრებდნენ ქვეყანაში. მათ კვლავ შესთვაზეს ახალ მთვრობას ის ძველი წინადადებები, რომლებიც შევარდნაძისთვის უინტერესო იყო და სააკაშვილის მმართველობის პერიოდში, თამაშის წესებიც შეიცვალა. საქართველომ ფართოდ გაუღო კარი ბიზნესს და მალევე ის დაყოლიებულ იქნა საეჭვო კომპანიების მიერ თავიანთი ბინძური მოტივაციებით, რომელთა უმეტესობაც იგივე კორუმპირებული კავშრების მიერ იყო მართვადი.


მოტივაციები

სააკაშვილის სიტყვების შემდგომ , მრავალი განცხადება რომელიც ამ ქალაქში
თქმულა ან ნახევრად მართალია, ან მთლიანად ტყუილი. მედია ავრცელებს ბინძურ
ჭორებს და ამასობაში სააკაშვილის PR მანქანა ანადგურებს ბიზნესის იმიჯს
საქართველოში, როდესაც ამგვარი ისტორიების სუბიექტები ხდებიან ბანკები,
ამით როგორც ქვეყნის ბიზნეს კლიმატი, ასევე ეროვნული უსაფრთხოებაც
ზიანდება. საქართველოს პრეზიდენტი ცდილობს გაანადგუროს ბანკები და
დაარწმუნოს ინვესტორები რომ მათგან თავი შორს დაიჭიროს... სააკაშვილს სურს
გააკოტროს ბანკები, რათა შემდგონში მის კართან დგომა მოუწიოთ
მათხოვრებივით დასახმარებლად.


კარგად დაზეთილი PR მანქანა
სააკაშვილის სიტყვებმა მთელი მსოფლიო მოიცვა და ახლა პრეზიდენტი თავისი კარგად დაზეთილი PR მანქანითა და ნაციონალური მოძრაობის მეშვეობით ცდილობს რაც შეიძლება მეტი ზიანი მიაყენოს ქვეყანას რათა დაამარცხოს ახლანდელი მთვრობა. ყველასათვის კარგადაა ცნობილი ნაციონალების ტაქტიკა, მათ შორის ამერიკის ელჩისთვისაც. სააკაშვილი ძალიან დაძაბულია წარსული ცოდვების გამო და სწორედ ამიტომ ის დიდ საფრთხეს წარმოადგენს არა ქვეყნისთვის, არამედ საკუთარი თავისთვის და მათთვის ვინც მას მწარე დასასრულამდე უჭერს მხარს.
მანამ სანამ მსგავსი სიცრუე ვრცელდება, სისულელეა თანამშრომლობაძე საუბარი. აუცილებელია გამოძების ჩატარება რათა გაირკვეს, თუ საიდან წამოვიდა დეზინფორმაცია ამ ბანკების გაყიდვასთან დაკავშირებით. ლომის წვლილი ამ დანერგილ მითქმა-მოთქმაში პრეზიდენტის უახლოეს მოკავშირეებს მიუძღვით. ბევრმა საერთშორისო მისიებმა და საფინანსო ორგანიზაციებმა იციან: მისი პარანოია ჯერ კიდევ დაუკმაყოფილებელია.
სააკაშვილს თანდაყოლილი თვისება აქვს თავის უმანკოდ წარმოჩენის და საშიში
გადაწყვეტილებების მიღების. მისი განცხადებები ბანკების შესახებ არის
სისულელე და ეს პარანოია პრეს–კონფერენციის დროსვე გამომჟღვნდა.
წინა დღეს ნაციონალური მოძრაობის PR მანქანა მწყობრიდან გამოვიდა
როდესაც მიშა ჩახტა თავის მანქანაში და ცოლთან ერთად გავარდა
აეროპორტში დაცვის გარეშე, ეს იყო სხვა არაფერი თუ არა ტელე–შოუ
,პრეზიდენტი ვერ ხვდება , რომ მისი საქციელი უკუ რეაქციას იწვევს
საზოგადოებაში.
სააკაშვილმა მარგარეტ ტეტჩერი და ლი კვან იეუ თავის საყვარელ პოლიტიკურ გმირებად დაასახელა, თუმცა ისტორია მას ალბათ პოლ დეჩანელს უფრო მიამსგავსებს, რომელიც საფრანგეთში პროგრესული რესპუბლიკური პარტიის ლიდერი იყო და გაპრეზიდენტებიდან რამდენიმე თვეში 1920 წელს, მასთან დაკავშირებული ისეთი ინციდენტის გამო, როგორებიც იყო ელჩებთნ შეხვედრა პრაქტიკულად შიშველ მდგომარეობაში და მინისტრთა კაბინეტთან შეხვედრა ტბაში, ტანსაცმლით – გადააყენეს.

Sunday, January 6, 2013

What was ever investigated, Khudoni Dam and Offshore Mechanisms

Khudoni Dam and British Virgin Islands


As water swirls – so goes the political intrigue of the Georgian
business climate. Take for instance a massive hydro station project that
has been on hold for years; it is now being renewed under what some may
consider as mysterious and less than transparent circumstances. 

The proposed 201 metre Khudoni Hydro Power Plant construction is planned
for high mountains of west Georgia (2010 metres above sea level) on the
River Enguri. This is the source of water where the Enguri dam already
operates. However, something bigger is in the works, and it dates back
to the period of the Soviet Union and its centralized planning efforts
that make extensive use of the Enguri River’s vast water resources for
power generation. The proposed Khudoni project was until recently on
hold, almost forgotten by all those involved stakeholders, even those in
government and environmentalists, and those who are really suppose to be
in the know.

Mikheil Saakashvili, (and after Zurab Zhvania died under mysterious
circumstances) and while in government, the former PM was a staunch
environmentalist), and the Georgian government in 2005 revised the
Soviet project and began seeking outside investors. In 2007, a group of
Indian businessmen visited the Khudoni site in the Upper Svaneti region,
and gave the Georgian energy ministry a clear commitment to complete the
project.  The group represented a company called “Transelectric”, which
is owned by British and Indian investors, and registered in the Virgin
Islands.

Based on these promises, the Georgian government awarded the investors
the rights to build Khudoni with a price tag of 800 million USD. There
was no tender, no bidding competition or any such similar arrangement. One would have thought that they would have done one this for show, for
the sake of transparency and accountability, especially in the reform
minded government that came into power in the post 2003 Rose Revolution
period. 

In short, the Georgian public, as well as parliamentarians, are in the
dark as to who all are behind the biggest hydropower project currently
in their country, and even within the Energy ministry little is known
about it. There seems to have been a kind of lull after the rights to
build the dam were awarded in 2007. The energy ministry had the
impression that the group had abandoned its promises for some time.

As of now, construction work may start in 2011 and take four to five
years to complete. The dam will be 201 m tall, consisting of 170 m tall
concrete arches, and lays about two thousand meters above sea level. The
generators will be able to deliver 700 MW output, which is fairly large
in an international context, and per year estimated to produce 1.5
billion kWh of energy. 

Environmental and social impact: six villages and about a thousand
people will be displaced. The Khudoni HPP would intensify the
devastation of forests and wildlife habitat, the loss of river species
populations and the degradation of upstream catchments areas owing to
the flooding of the reservoir area in one of the most amazing highland
regions of Georgia. There are serious environmental concerns, both in
terms of changed ecosystem (forests) and change in the flow of the
river. Environmentalists think it will result in catastrophic
consequences to the local habitat. 

There is also question as where much of the profits for the export of
electricity will go when the company is registered as an offshore
company. Others think it is a good thing that Transelectric is able to
build it in a careless fashion without competition and proper oversight,
as getting it quickly up and running will further increase the country’s
capacity for export of electricity and to make up for a lost in foreign
direct investment and in light of less than a shiny business
environment.