Is there a link between Georgian arms trafficking and Syria?

Do weapons and money “material support” flow from Georgia to Syrian Rebels?

J. Silverman = Tbilisi Georgia

Weapons Trafficking, End User is NOT Georgian Territorial Integrity – “perhaps for “Operation Freedom Fighter in Syria?”

Nb – this is from a few years ago, but is appropriate now that members of the Syria opposition have been seen in Georgia at events sponsored by the Georgian government at a venue set up by Europeans.  Moreover, there are also suspicions floating around that their trip to Georgia is related to providing material support to so-called Syria “freedom fighters.”

Background: 

As a longtime resident of Georgia, most part of 20 years, I've always suspected Georgia of having been, perhaps even before the final breakup of the USSR, a hub and transit point for most every illicit item one could imagine. It is about location and its topography - mountainous forests, the Black Sea – all make it perfect for such. A lot more than oil, natural gas and rail lines will pass through this diminutive nation. Given the history of the Pankisi Gorge, proxy war,  the flimsy grounds for the US train and equip programs, Messrs Khattab, Basayev, etc., and their Forest Brothers and White Legion cohorts, this is a place where anything goes. 

I really suspected all along that as a last political resort that president Michael Saakashvili and his closest players, some with foreign passports, would start a war to keep from getting tossed out, as was the case in August 2008. The drum beat was to be expected, territorial integrity, restoring Constitutional authority, etc. However, in spite of recriminations, there is much more below the surface than what many would like to believe. The supply of weapons from Ukraine and former East Block Countries, such as Serbia, is nothing new to political observers and those involved with organized crime and military matters. Conflicted areas such as Georgia and other breakaways provide generous conditions for all kinds of illegal and shady activities.

 It is well documented in international press, much to the dismay of the Russian Federation that arms shipments from Serbia and other former East Block countries have been made to Georgia, even weapons flow from Russian to Iran and Armenian via the Georgian military highway.  However, the question is who in the actual end user? This question takes on special meaning when Jordan, an American ally is used as the intermediary country in cohorts with closely linked security and mafia networks that have been involved in trafficking for many years, as flows are going in all different directions.

It is clear in retrospect that Georgia has at its disposal far more weapons stockpiles than it could ever possibly need for purely defensive purposes, even for offensive.  If true, and if Serbia has been the main supplier of such weapons, then why are additional procurements being made? This question does not leave much to the imagination. There exists a widespread and well-developed illegal distribution network that involves many countries in the trafficking and illicit trade of weapons.

Jordan, close ally of the United States and NATO,  has emerged as a new player in the international trafficking of weapons. Using intermediary companies, Jordan has found a niche market in the supply of offensive weapons that may be used against longtime US allies, such as Turkey. 

Aside from the possibility that Russian Federation is actually concerned with this matter, especially for the sake of its so-called peacekeepers on Georgia territory, it has repeatedly officially appealed to the leadership of Serbia to cut off the supply arms and ammunition to Georgia. The Serbian leadership has repeatedly assured the Russian Federation that it will under “no circumstance” continue supplying weapons to the Georgian government that could be used inappropriately used.

 In short, Belgrade categorically refuses to supply Serbian weapons to Tbilisi reads a statement in the Russian press. Meanwhile, based on various media reports, Serbia maintains its innocence as being the original supplier; it has even transmitted a message to a correspondent of the Russian peacekeepers," the Foreign Ministry of Serbia - in a special message it claimed that it understood the situation in the Georgian conflict zones, and how it would categorically guarantee that no weapons are being supplied that could be potentially used against Russian Peacekeepers. The weapons in question are allegedly produced in the arms manufacturing plants of Kraguevatsa and other former State Enterprises that Serbia has under its authority.

Serbia banned the export of weapons into the South Caucasus but that does not cover what has already been exported to Jordan and other stable countries, including various US allies; it is now known that these weapons are being shipped back into Georgia as a cover for the actual end user. It is still “debatable” – however, if these deliveries are for Georgian defense purposes or was this mechanism is just a component part of a larger shell game in the shady world of international weapons trafficking.

Regardless of the ledger of guilt or innocence, it does appear that Russian and its defense ministry may have been correct in their finger pointing and repeated recriminations - and about a potential NATO member country was involved. In reality, both the Georgian and Jordanian governments may actually be in the dark as to what has transpired with weapon shipments. Howe ever, it is hard to believe that the government of Jordan does not really know what is going on with its own governmental export agency within the Ministry of Defense.Not only may the Georgian government actually be in the dark, but the government of Jordan as well.

It would be interesting to know the official government position as to why an exporter in Amman Jordan is sending otherwise illegal shipments of Serb produced weapons to Georgia and why the Melvale Corporation, a well-known intermediary for arms dealers is being used as the agent. It is conceivable that this was done under the corruption of Irakli Okruashvili, former Georgian Minister of Defense, or he was just totally unaware that his Ministry and key staff were likely involved in the wholesale trafficking of weapons.

It is even more contradictory that a potentially NEW NATO member could in anyway be tied up in the supply of weapons, directly or indirectly to Georgia.  These weapons may even end up being used against old NATO countries. This discussion goes beyond the Old and New Europe that we learned about so well in the run up to the US invasion and long-term occupation of Iraq.

With easy money comes dirty deals: those that have been involved in this trade for years is not going to let NATO membership aspirations get in the way of business as usual. “Easy Money” means continued arms exports to Georgia and points beyond, and if this cannot be by direct routes, there are other means – and the old adage still hold true, wherever  there is a will there is a ALWAYS a way.

Melvale Corporation

The Melvale Corporation under the umbrella of a contract previously concluded with the Georgian Ministry of Defense has publicly claimed that the Georgian side had been sold weapons for the sole purpose of training exercises.

These materials were never intended for offensive purposes. The sale falls within the standards of accepted international practice. It is clear, however, that there has been much talk about the possibility that these weapons were going be used to resolve the problem of territorial integrity for Georgia and were going to be used against Russian peacekeepers, sooner or later. 

The Serbian media reports that the Melvale Corporation is officially registered in the Seychelles, but the actually owners are Serbs, Messures Nenad Sharenach and Slobodan Tesic.  Melvale Corporation has purchase weapons for resale to Georgia. These appear to have been originally purchased from Jugoimport and later sold to Jordan.  Regardless of the recriminations that have resulted from much of the Serbian-Georgian weapons link and the Georgian-Russian war of August 2008, more information is now beginning to surface. 

First of all, the larger contract with Georgia stipulated that by the end of 2007 that the Georgian Ministry of Defense would be delivered over 110,000 artillery shells. At this stage conveyed list includes: 125-mm artillery shell cumulative shots, shots of 125-mm armor-piercing shells “podkalibernym” basic charges for the 60-mm and 82-mm, 122-mm artillery shells-fragmentation projectiles and decreased charges. That sounds like cluster bombs but it is hard to understand what is in the reported press compared to what is actually written in the end user certificate.

Naturally the leadership of Serbia and Ukraine, both major suppliers of weapons on an international level, must fully understands the concerns of the Russian Federation that their arms factories are churning out war materials that would end up killing Russian citizens. However, arms dealer have a better organized lobby in Belgrade and Kiev than do ministry officials and human rights defenders. The players in the international weapons trade are well known and it takes little imagination to connect the dots and make the nexus to the bigger scheme of things.

End User Certificate

According to Georgian Laws, User of Cargo:

Ministry of Defense of Georgia, 0112
Tbilisi, 20 General G. Kvinitadze Street

Exporter of cargo, address: KADDB. PO Box 927932, AMMAN Jordan

Intermediary address: Melvale Corporation, Suites 25 and 27 2nd Floor, Oliaja Trade Center, Francis Rachel Str., Box 1312, Victoria, Mahe, Seychells

Place for use of the cargo: Georgian Ministry of Defense. It is interesting that the Russian GRU appears to have been connected with this company for years (based on local sources); it has had dealing with Batumi and local stakeholders, especially as it relates to scrap metal and metal rods. The materials they officially trade at public level is confirmed by the website of the intermediary company,  Melvale Corporation, which has been involved in the arms trade for a long time based on various media reports.

I believe that the weapon-drug swaps have been the preferred source of business dealings, as this is the standard mechanism in this neck-of-the-wood. The documents state the intended use of the cargo “to be used for the sole needs of the Georgian Ministry of Georgia.” These documents were shared with me in both Russian and an English translation. The end user certificate is on an official letterhead of the Georgian Ministry of Defense and it is signed by Mamuka Mujiri, Deputy Minister of Defense, Logistic Support Department.

 It lists the full amount of a shipment of arms.  “The end user of the cargo, herewith guarantees that the cargo, described in point 5, will not be given, re-exported, lent, rented, or [gifted] to other persons, subject or countries without the written consent of the authorized organs of Georgia and Jordan.

 Moreover, the Georgian Ministry of Defense further guarantees to accept the materials in its warehouses and keep them under its security after the delivery to Georgia. After accepting the cargo, the Ministry of Defense will confirm this in writing through a Certificate to the Supplier, confirming realization of the delivery.

 Does the metal business include weapons (Iron and non-alloy steel)?

 From Internet Search 

 Melvale Corporation, Country SC   Seychelles
 Biz Type
 Trading Company 
 Biz Category
   (as a seller) Mineral & Metals,  Iron & Non-alloy Steel 
Address: Suites 25 and 27 Second Floor, Oliaji Trade Victoria Mahe . Seychelles
 Export Items

Steel Billets, Debars, Wire Rod

The question is now why have “metal objects” been exported directly from Jordan. Few ever thought these weapons are going to be used in Georgia for territorial integrity or training purposes. Naturally there are three other possibilities: Iran, Northern Iraq (Kurdistan), and points beyond; this is only the beginning of the list of end users. Incidentally, there have already been some plane crashes in the Congo.  

 The flight connections in Armenia and these are supposedly tied with international arms smuggling, and some “VERY” big players that are well known to Interpol and other law enforcement bodies. The background on Georgian citizens who died in several plane crashes in Africa and is likely related to some of these arms transshipments.

Sources in Armenian      

“Take this for what it is worth but I suggest that you look up about the death of Artur Baghdasarov, a nice sounding Armenian name; might be a Georgian citizen, of course. A bunch of Armenians were involved as mercenaries in an attempted coup in Equatorial Guinea a few years ago. You will find your link with Backwater and trafficking of weapons, and other very dirty people, and if you dig deep enough (some with very famous names)

And did you follow the stories of the "Artur brothers" in Kenya? They were trying to take over the country, too, somehow... It was never understood whether they were truly Armenian, or impersonating them, but I have a gut feeling, and I'm sure you know what it is. :-)

 

Moreover, there was a recent plane crash and some Georgians were involved; it was reported in the news. A plane went down in the Democratic Republic of Congo. This begs the question what were these Georgian citizens doing there, and this sounds kinds of interesting - as if something interesting was being transported.

My suggestion is that you talk to the people at the Turkish Embassy in Georgia and they would be interested in telling you more than what I can tell and somehow this is connected with KBR and Blackwater.  There is a KBR person based in Tbilisi and his father is retired Iraqi air force general (he is only 24 years of age and has been a translator for the US Army in the Green Zone.

The plane crash in Congo on the 7th of September 2007; according to media reports the plane was transporting palm oil and cosmetic products; another name to check out is Zurab Mosia, who also died in this crash. 

Now compare this:  there is an office in Armenia "Cargo Jet Line, Ltd.".  This company was established in 1995, with a partner company, "Jet Line Air Cargo, Inc." in California. They specialize in transporting goods to and from the States only. They send and receive everything, only they don't bring items which the US has banned exporting (food, drugs and perfumes). The American partner is part of a wider cargo network. They employ 4 or 5 people in Yerevan.

As the source wrote, I have their business card, and the two contact details are as follows - Cargo Jet Line, Ltd. Armenia, Yerevan 15, Saryan Street; Jet Line Air Cargo, Inc.307 East Beach Ave. Inglewood, CA 90302.”

Heavy weapons technology, including armor piercing and artillery rounds have been supplied to Georgia. It is debatable, however, if there were used in the breakaway regions of Abkhazia and South Ossetia, or were the deliveries to be transferred to other conflict regions? It is even conceivable that these weapons could have falling into the hands of Kurdish terrorists (PKK) and could be used against a full-fledged NATO member states such as Turkey, which has recently found itself on the frontlines of  war its self-declared war on  international terrorism (Iraq-Turkish border-Northern Iraq).

30

იარაღის ვაჭრობით საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობა ვერ აღსდგება

ჯეფრი სილვერმენი

საქართველოს ხელისუფლებას გაცილებით მეტი პრობლემა შეექმნა ვიდრე ეს მოსახლეობას წარმოუდგენია. ქვეყნის უდიდესი პრობლემა, როგორც ყველა აცხადებს, მისი კონფლიქტური ზონებია. აქედან გამომდინარე ჩრდილოეთის მეზობელთან ურთიერთობა და ქვეყანაში დიპლომატიის ნაკლებობა სერიოზულ პრობლემებს წარმოადგენს ხელისუფლებისათვის. საქართველო აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთთან მიმართებაში მუდმივად „გაყინული კონფლიქტების“ საფრთხის წინაშე დგას.

იარაღის ბიზნესი წლების განმავლობაში ყვაოდა. რუსეთის ხელისუფლებამ ალბათ პანდორას ყუთი გახსნა იარაღის ბირჟაზე და ქართველებისა და ამერიკელების დატოვილი იარაღი ჩაიგდო ხელში. 2008 წლის აგვისტოს საქართველო-რუსეთის ომს ჩვენ უფრო ფართო მასშტაბიანი თამაშისაკენ მივყავართ.

ყოველთვის ვეჭვობდი რომ საქართველო საბჭოთა კავშირის დაშლამდე და მის მერეც წარმოადგენდა ყველაზე უკანონო საქმიანობების ცენტრ და სატრანზიტო კორიდორს. ეს მისი მდებარეობიდან და ტოპოგრაფიიდან გამომდინარეა-ტყიანი მთები, შავი ზღვა-ეს ყველაფერი საქართველოს ზემოთ ხსენებული უკანანონო ბიზნესისათვის ხელსაყრელ ქვეყანად აქცევს. ნავთობის, ბუნებრივი აირის და რკინიგზის ხაზების გარდა ამ პატარა ქყვეყნის გავლით გაცილებით მეტი რამის გატანა შეიძლება. მაგალითად პანკისის ხეობის ისტორია რომელიც აშშ-ს წვრთვნისა და აღჭურვის პროგრამის დასაწყებად საკმაოდ სუსტი არგუმენტია; ბატონები ხათაბი, ბასაიევ და სხვები მათი ტყის ძმები და თეთრი ლეგიონის მებრძოლები.

მე ვეჭვობდი რომ პრეზიდენტი სააკაშვილი და მისი გუნდის წევრები, ზოგიერთ მათგანს უცხოური პასპორტებიც გააჩნიათ, ომს დაიწყებდნენ იმისათვის რომ საკუტარი სკმაბეი შეენარჩუნებინათ; ხოლო ხალხის წინაშე თავს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენისა და კონსტიტუციური მმართველობის აღდგენის მცდელობით გაიმართლებენ.

ზედაპირის ქვეშ გაცილებიტ მეტი რამ იმალება რისი დაჯერებაც ჩვენ არ გვინდა. უკრაინიდან და ყოფილი შავი ზღვის ქვეყნებიდან, როგორიც არის სერბეთი, იარაღის მოწოდება დამკვირვებლებისათვის და ორგანიზებულ დანაშაულსა და სამხედრო საქმიანობაში ჩართულ ადამიანებისათვის სიახლეს არ წარმოადგენს. კონფლიქტური ტერიტორიები როგორიცაა საქართველო და სხვა დაკარგული რეგიონები საუკეთესო გარემოს წარმოადგენენ მსგავსი უკანონო და ბნელი საქმიანობებისათვის.

რუსეთისათვის საუბედუროდ საერთაშორისო ბეჭდვით მედიაში ეს კარგად არის დასაბუთებული რომ საქართველოში იარაღი შემოდიოდა სერბეთიდან და აღმოსავლეთ ევროპის სხვა ქვეყნებიდან. თუმცა, კითხვა ჩნდება ამ პროცესში საბოლოო მომხმარებელი ვინ არის? ეს კითხვა განსაკუთრებულ მნიშვნელობას იძენს როცა ამერიკის მოკავშირე იორდანია შუამავალია უსაფრთხოებისა და მაფიური ქსელთან დაკავშირებულ პარტნიორებთან რომლებიც იარაღის ვაჭრობაში არიან მხილებულნი.

საქართველოს იარაღის გაცილებით მეტი რეზერვი აქვს ვიდრე ეს ქვეყნის თავდაცვის მიზნებისათვის არის საჭირო. თუ მართლაც სერბეთი იყო იარაღის მთავარი მომწოდებელი მაშინ რაღა საჭირო იყო დამატებითი გარანტიების შექმნა? ამ კითხვაზე პასუხის გასაცემად წარმოსახვა სრულად არ არის საჭირო. არსებობს ფართომასშტაბიანი და კარგად განვითარებული იარაღის უკანონო გავრცელებისა და გაყიდვების ქსელი რომელშიც ბევრი ქვეყანაა ჩართული.

იორდანია ამ ქსელის ახალი წევრია. საშუამავლო კომპანიების გამოყენებით იორდანიამ იპოვა იარაღის მოწოდების საბაზრო ნიშა რომელიც შესაძლოა ამერიკის ძველი მოკავშირეების, მაგალითად თურქეთის, წინააღმდეგ გამოიყენონ.

ამ ფაქტმა რუსეთის ფედერაციაც კი შეაშფოთა საქართველოს ტერიტორიაზე დისლოცირებული მშვიდობის მყოფელთა გამო. მან კვლავ მიმართა სერბეთის ხელისუფლებას ოფიციალურ დონეზე და მოსთხოვა შეეწყვიტა საქართველოს იარაღითა და ტყვია-წამლით მომარაგება. უფრო მეტიც, სერბეთის ხელისუფლებამ კიდევ ერთხელ დაარწმუნა რუსეთი რომ ის არავითარ შემთხვევაში არ განაგრძობდნენ საქართველოს იარაღით მომარაგებას რომელსაც ხელისუფლება სავარაუდოდ არამიზნობრივად გამოიყენებდა.

მოკლედ, ბელგრადმა კატეგორიული უარი განაცხადა სერბული იარაღით თბილისის მომარაგებაზე; ეს განცხადება რუსულ პრესაში გაკეთდა. ამასობაში, მედიაში გავრცელებული ინფორმაციით სერბეთი უდანაშაულო რჩება ასეთი სასიკვდილო იარაღის მთავარი მომწოდებლის სახით; რუსეთის მშვიდობის მყოფელთა კორესპონდენტის მიმართ მესიჯიც კი გაავრცელეს, „სერბეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს ესმის საქართველოს კონფლიქტურ ზონებში შექმნილი სიტუაცია და გარანტიას იძლევიან რომ იარაღი აღარ მიეწოდება საქართველოს მხარეს რათა რეგიონში რუსი მშვიდობის მყოფელთა უსაფრთხოება დაცული იყოს. აღნიშნული იარაღი კრაგუესვატსას და სერბეთის ყოფილ სამხელწიფო ქარხნებში მზადდება.

სერბეთმა აკრძალა სამხრეთ ოსეთში იარაღის მოწოდება მაგრამ ამაში არ ითვლება იარაღის ის ნაწილი რომელიც იორდანიაში და სხვა სტაბილურ ქვეყნებში (მათ შორის აშშ-ს მოკავშირე სხვა სახელმწიფოებში) უკვე გადაიგზავნა.  ცნობილია რომ აღნიშნული იარაღი საბოლოოდ საქართველოში აღმოჩნდა.

ჯერ ისევ „გასარკვევია“ აღნიშნული იარაღი საქართველოს ტავდაცვისათვის არის საჭირო თუ სხვა გაცილებით დიდი მიზნებისათვის რომელიც მსოფლიოს საერთაშორისო იარაღის მოვაჭრეებს გააჩნიათ. მიუხედავად უდანაშაულობისა თუ დანაშაულის პრეზუმციისა, რუსეთი და მისი თავდაცვის სამინისტრო ნაკლებად სავარაუდოა მართლები იყვნენ როცა ნატოს შესაძლო წევრ ქვეყანას ადანაშაულებენ აღნიშნულ უკანონო მოქმედებაში. მარტო საქართველოს ხელისუფლება არ არის ამ ყველაფერში დამნაშავე; იორდანიის ხელისუფლებამაც არ იცის რა ხდება საკუთარი თავდაცვის სამინისტროს ექსპორტის განყოფილებაში.

საინტერესოა რა პოზიცია აქვს ოფიციალურ ხელისუფლებას საქართველოს სერბეთში წარმოებული იარაღით მომარაგებაზე და რატომ არის მელვალეს კორპორაცია ამაში ჩართული რომელიც ცნობილია როგორც იარაღის მომწოდებლების შუამავალი. ადვილად დასაჯერებელია რომ ეს ყველაფერი მოხდა საქართველოს ყოფილი თავდაცვის მინისტრის მმართველობის დროს; ან უბრალოდ მინისტრს წარმოდგენა არ ჰქონდა რომ მისი უწყება და თანამშრომლები იარაღის ვაჭრობაში არიან ჩარეული.

ეს ერთიერთგამომრიცხავი ფაქტიც კია რომ ნატოს ახალი წევრი ქვეყნები საქართველოს იარაღით მოწოდებაში არიან ჩართული. ამ იარაღით შესაძლოა ისინი ნატოს დიდი ხნის წევრ ქვეყნებსაც დაუპირისპირდნენ. ამ მსჯელობას ძველი და ახალი ევროპის ცნებისაკენ მივყავართ რომელიც მას შემდეგ შემოვიდა ჩვენს შემეცნებაში რაც აშშ ერაყი დაიპყრო.

იოლად ნაშოვნი ფულით ბინძური საქმეები კეთდება: იარაღის ვაჭრობაში წლების განმავლობაში ჩართული ქვეყნები ნებას არ მიცემენ ნატოს წევრობამ მათი საქმიანობა შეაფერხოს. „იოლი ფული“ ნიშნავს საქართველოში იარაღის ექსპორტის გაგრძელებას; შესაძლოა ეს პირდაპირი გზებით არ განხორციელდეს არსებობს სხვა გზებიც-და ძველი ანდაზაც სწორედ ამას ამბობს-მთავარია სურვილი და მის განსახორციელებად ყოველთვის მოიძებნება გზა.

მელვალეს კორპორაცია

მელვალეს კორპორაციამ კონტრაქტი დაუდო საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს და მისი მიხედვით ქართული მხარე შეძენილ იარაღს საწვრთნელად იყენებდა.

შეძენილი იარაღის საომარი მიზნებით გამოყენება არ იგეგმებოდა. იარაღი შეიძინეს მსოფლიოში მიღებული პრაქტიკის მიხედვით. თუმცა ბევრს ლაპარაკობდნენ რომ აღნიშნული იარაღი შესაძლო იყო საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენისათვის დაწყებულ საომარ ოპერაციებში გამოეყენებინათ და ადრე თუ გვიან მას რუსი მშვიდობის მყოფელები ემსხვერპლებოდნენ.

სერბული საინფორმაციო სააგენტოების განცხადებით მელვალეს კორპორაცია ოფიციალურად სეიჩელის კუნძულებზეა რეგისტრირებული მაგრამ მისი რეალური მფლობელები არიან სერბი ნენად შარენაჩი და სლობოდან ტეშიჩი. მელვალეს კორპორაცია იძენდა იარაღს რათა ის მერე საქართველოსათვის მიეყიდა. მათგან იარაღს ჯერ იუგოიმპორტი ყიდულობდა და მერე იორდანია. ურთიერთბრალდებების მიუხედავად რომელიც სერბია-საქართველოს იარაღით ვაჭრობის ქსელსა და 2008 წლის აგვისტოს საქართველო-რუსეთის ომს მოჰყვა, გაცილებით მეტი ინფორმაცია გახდა ხელმისაწვდომი.

პირველ რიგში, 2007 წლის ბოლოს დადებული კონტრაქტის მიხედვით საქართველოს თავდაცვის სამინისტრო მიიღებდა 110 000 საარტილერიო ჭურვს. ამ ეტაპზე მოწოდებული აღჭურვილობის სია ასე გამოიყურება: 125 მილიმეტიანი საარტილერიო ჭურვი, 125 მილიმეტრიანი 60 და 82 მილიმეტრიანი ძალის მქონე ტანკსაწინააღმდეგო ჭურვი და 122 მილიმტერიანი საარტილერიო ჭურვები, ფრაგმენტული ტყვიები და მცირე ზომის ასაფეთქებელი მოწყობილობები. ეს ყველაფერი კასეტური ბომბის აღწერილობას გავს. თუმცა ძნელი გასაგებია რამდენად შეესაბამება ერთმანეთს პრესაში გამოქვეყნებული ინფორმაცია და მომხმარებლის სერტიფიკატის მონაცემები.

საერთაშორისო დონეზე იარაღის მთავარი მომწოდებლების, სერბეთისა და უკრაინის ხელმძღვანელობას ბოლომდე უნდა ესმოდეს რუსეთის შეშფოთება რომელიც თავად აწარმოებს იმ იარაღს რაც საბოლოოდ საკუთარი მოქალაქეების წინააღმდეგ იყოს გამოყენებული. თუმცა, იარაღის მიმწოდებლებს ბელგრადსა და კიევში ძალიან უკეთესი მფარველები ყავთ ვიდრე სამინისტროს წარმომადგენლებსა და ადამიანის უფლებათა დამცველებს. საერთაშორისო იარაღის ვაჭრობის მონაწილეები საკმაოდ ცნობილები არიან და სულ მცირე წარმოსახვაა საჭირო რომ ერთმანეთს დავუკავშიროთ გაჩენილი მრავალწერტილები და ეს კავშირები უფრო დიდ სქემად ვაქციოთ.

საბოლოო მომხმარებლის სერთიფიკატი

საქართველოს კანონმდებლობის მიხედვით, საქონლის მომხმარებელი არის:

საქართველოს თავდაცვის სამინისტრო, 0112

გენერალ გ. კვინიტაძის ქ. 20; თბილისი

საქონლის ექსპორტიორი: მისამართი: KADDB. PO.

საფოსტო ყუთი 927932,

ამანი, იორდანია

შუამავლის მისამართი: მელვალეს კორპორაცია.

კომპლექსი 25 და 27.

ოლაიაჯის სავაჭრო ცენტრი II სართული, ფრანცის რაკელის ქ.

1312 ვიქტორია, მაჰე, სეიჩელი

საქონლის გამოყენების ადგილი: საქართველოს თავდაცვის სამინისტრო.

საინტერესოა ის ფაქტი რომ რუსეთის მთავრი სადაზვერვო სამმართველო წლების მანძილზე თანამშრომლობდა ამ კომპანიასთან (ადგილობრივი წყაროების საფუძველზე); მას საქმიანი ურთიერთობა ჰქონდა ბათუმში ჯართის ბიზნესის აქციონერებთან. მელვალეს კორპორაციო საჯაროდ ადასტურებს ვებსაიტზე რომ აღნიშნული კომპანიები ამ ნედლეულით ვაჭრობდნენ; თუმცა კორპორაცია მედიაში გავრცელებული ინფორმაციის თანახმად იარაღის ვააჭრობაში დიდი ხანია ჩართულია.

მე მჯერა რომ იარაღისა და ნარკოტიკით ვაჭრობა ერთ-ერთი ყველაზე მომგებიანი ბიზნესია. დოკუმენტების მიხედვით საქონელი საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს მიერ მხოლოდ ერთჯერადი მოხმარებისათვის გამოიყენება. აღნიშნული დოკუმენტები მე მაქვს რუსულადაც და ინგლისურადაც. საბოლოო მომხმარებლის სერთიფიკატი თავდაცვის სამინისტროს ოფიციალურ გვერდზე არის მოთავსებული და ის მინისტრის მოადგილის, მამუკა მუჯირის მიერ არის ხელმოწერილი.

დოკუმენტში მოცემულია იარაღის გადაზიდვის მთელი ინფორმაცია. „საქონლის საბოლოოო მომხმარებელი უზრუნველყოფს რომ საქონელი, რომელიც მე-5 პუნქტშია მოხსეინებული, არ გაიცემა სხვა ადამიანებზე, საგნებზე ან ქვეყნებზე არ მოხდება მათი  ხელმეორედ ექსპორტირება, გაქირავება, დაქირავება ან გაჩუქება საქართველოსა და იორდანიის ხელისუფლების ნებართვის გარეშე.

უფრო მეტიც, საქართველოს თავდაცვის სამინისტრო უზრუნველყოფს მასალის საკუთარ საწყობებში მიღებას და მათს უსაფრთხოებას უზრუნველყოფს საქართველოში ჩამოსვლის მერე. საქონლის მიღების მერე თავდაცვის სამინისტრო წერილობითი ფორმით მიმწოდებელს უგზავნის ცნობას რომ მოწოდებული მასალა გაიყიდა.

რკინის ბიზნესი იარაღით ვაჭრობასაც გულისხმობს (რკინა და უდნობი მეტალი)?

ინტერნეტში მოძიებული მასალა

მელვალეს კორპორაცია, სეიჩელის კუნძულები

ბიზნესი

სავაჭრო კომპანია

(როგორც გამყიდველი) მინერალებისა და მეტალის, რკინის და უდნობი მეტალის

მისამართი: ოლიაჯის სავაჭრო ცენტრი, ვიქტორია მაჰე,

ცენტრი 25 და 27 მეორე სართული

სეიჩელის კუნძულები

საექსპორტო ნივთები

რკინის ძელები, სამშენებლო კონსტრუქციები, მავთულის ხვეულები

ამჯერად კითხვა ჩნდება „რკინის ნივთები“ რატომ შემოდიოდა პირდაპირ იორდანიდან. ძალიან ცოტა იფიქრებდა რომ ეს იარაღი საქართველოში ტერიტორიული მთლიანობის აღსადგენად ან საბრძოლო ვარჯიშისთვის შეიძლება გამოიყენოს ვინმემ. ბუნებრივად არსებობს სამი სხვა შესაძლებლობა: ირანი, ჩრდიოლეთ ერაყი(ქურთისტანი) და სხვა ქვეყნები რომლებიც საბოლოო მომხმარებლების სიის მხოლოდ დასაწყისს წარმოადგენენ. საუბედუროდ, კონგოში თვითმფრინავების რამოდენიმე შეჯახება მოხდა.

სომხეთში საჰაერო კავშირები სავარაუდოდ საერთაშორისო დონეზე იარაღის კონტრაბანდასთან არის დაკავშირებული, ასევე ზოგიერთ ძალიან გავლენიან მოთამაშეებთან, როგორიცაა ინტერპოლი და სხვა სამართალდამცველი ორგანოები. რამოდენიმე საქართველოს მოქალაქე აფრიკაში თვითმფინავების შეჯახების დროს გარდაიცვალა და ეს უბედური შემთხვევა სწორედ იარაღის გადაზიდვებს უკავშირდება.  

სომხური წყაროები

„როგორც გინდათ ისე მიიღეთ მაგრამ გირჩევთ არტურ ბაღდასაროვის სიკვდილი გამოიძიეთ; ეს სუფთა სომხური სახელია მაგრამ შესაძლოა ქართველი მოქალაქეც იყოს. საკმაოდ ბევრი შეიარაღებული სომეხი იყო ჩარეული გინეაში მომხდარ სახელმწიფო გადატრიალების მცდელობაში. თქვენ იპოვით კავშირს ბლექვოთერსა და იარაღით ვაჭრობას შორის; ასევე სხვა ბინძურ საქმეში ჩართულ ადამიანებთან და თუ უფრო მეტად გაქექავთ ინფრომაციას ზოგიერთ ძალიან ცნობილი ადამიანიც.

თქვენ გახსოვთ ისტორიები კენიელი „არტურის ძმებზე“? ისინი ქვეყნის ხელში ჩაგდებას ცდილობდნენ; თუმცა საბოლოოდ მაინც ვერ დაადგინეს ისინი მართლა სომხები იყვნენ თუ თავს აჩვენებდნენ სომხებად. მაგრამ მე საშინელი შეგრძნება მაქვს და დარწმუნებული ვარ თქვენ იცით ეს რა არის.

უფრო მეტიც, საინფორმაციო საშუალებებმა ინფორმაცია გაავრცელეს რომ ერთ-ერთი ბოლო საჰაერო კატასტროფის დროს ქართველებიც დაზარალდნენ. თვითმფრინავი დაეშვა კონგოს დემოკრატიულ რესპუბლიკაში. ჩნდება კითხვა საქართველოს მოქალაქეები რას აკეთებდნენ იქ; ეს საინტერესოა თითქოს რაღაც ძალიან მნიშვნელოვანი ტვირთვის გადაზიდვა ხდებოდა აღნიშნული თვითმფრინავით.

ჩემი რჩევაა საქართველოში თურქეთის საელჩოს თანამშრომლებს გაესაურბოთ და ისინი უფრო მეტს გეტყვიან ვიდრე მე შემიძლია გიამბოთ. ეს ყველაფერი დაკავშირებულია „კალოგ ბრაუნ ენდ როოთ“  KBR  და ბლექვოთერთან. თბილისში ცხოვრობს KBR-ს თანამშრომელი; მისი მამა პენსიაზეა გასული.

ერაყის საჰაერო ძალების გენერალი (ის მხოლოდ 24 წლისაა და მწვანე ზონაში აშშ-ს შეიარაღებული ძალების თარჯიმანი იყო).

2007 წლის 7 სექტემბერს კონგოში თვითმფრინავის კატასტროფა იყო; მედიაში გავრცელებული ინფორმაციით ამ თვითმფრინავით გადაჰქონდათ პალმის ზეთი და კოსმეტიკური პროდუქტები; გარდაცვლილებს შორის ერთ-ერთი ზურაბ მოსია იყო რომლის ვინაობაც უნდა დადგინდეს.

ახლა შეადარეთ: სომხეთში არის შპს „ქარგო ჯეთ ლაინ“ რომელიც 1995 წელს დაარსდა კალიფორნიული კომპანიის „ჯეთ ლაინ ეარ ქარგო“-ს პარტნიორობით. მათს ძირითად საქმიანობას წარმოადგენს შტატებიდან და პირიქით საქონლის გადაზიდვა. ისინი გზავნიან და იღებენ ყველაფერს; მათ მხოლოდ ის ტვირთი არ გადააქვთ რომლის ექსპორტი აშშ-მ აკრძალა (საკვები, წამლები და პარფიუმერია).  ამერიკელი პარტნიორი ტვირთების გადაზიდვების ქსელის წევრია. ერევანში აღნიშნულ კომპანიაში მხოლოდ 4-5 კაცია დასაქმებული.

მე ხელთ მაქვს მათი სავიზიტო ბარათები და მათი საკონტაქტო ინფორმაცია ასეთია: შპს „ქარგო ჯეთ ლაინ“, სარიანის ქ. 15, ერევანი, სომხეთი.

ჯეთ ლაინ ეარ ქარგო „  კალიფორნია, ინგელვუდი ისტ ბიჩ ავენიუ 307.

მძიმე შეიარაღება, მათ შორის ჯავშანსაწინააღმდეგო და საარტილერიო დანადგარები საქართველოს მიეწოდებოდა. თუმცა გასაკრვევია ეს იარაღი აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში გამოიყენებოდა თუ ის სხვა ქვეყნების კონფლიქტურ რეგიონებშიც იგზავნებოდა?

იმის წარმოდგენაც შეიძლება რომ იარაღი შესაძლოა ქურთი ტერორისტების (PKK) ხელში აღმოჩენილიყო და ნატოს წევრი ქვეყნების წინააღმდეგ გამოეყენებინათ, როგორიცაა თურქეთი რომელიც ცოტა ხნის წინ ტერორიზმის წინააღმდეგ გამოცხადებული საერთაშორისო კამპანიის/ბრძოლის წინა ხაზზე აღმოჩნდა.

ნათელია რომ 

-

-- http://www.fastmail.fm - Does exactly what it says on the tin